यात्राका लागि द्रुत गतिका तारालाई बौद्धिक एलियनद्वारा प्रयोग गरिएको हुनसक्ने नयाँ अध्ययनको दाबी

काठमाडौं ।

एलियनहरूबारे धेरै अनुमानहरू छन् र अन्य ग्रहका प्राणीहरूले आफ्नो विशेष स्पेसशिपहरू मार्फत एक सौर्यमण्डलबाट अर्को सौर्यमण्डलमा यात्रा गरिरहेको हुन सक्ने बताईन्छ। तर नयाँ सिद्धान्तले यो भन्दा धेरै अगाडि सोच्दछ।

नयाँ सिद्धान्तले, एलियनहरू, वा ब्रह्माण्डमा बस्ने अन्य उन्नत सभ्यताहरूले आफ्नो ताराहरूलाईनै एक आकाशगंगाबाट अर्कोमा यात्रा गर्न प्रयोग गर्न सक्ने बताएको छ। अर्थात्, तिनीहरू तारालाई सवारी साधनको रूपमा प्रयोग गर्छन्, जसले गर्दा एउटा ग्यालेक्सी (आकाशगंगा) बाट अर्को ग्यालेक्सीमा जान निकै कम समय लाग्छ, किनकी अर्को आकाशगंगामा जान लाखौं प्रकाश वर्ष लाग्न सक्छ।

बेल्जियमको व्रीजे युनिवर्सिटी ब्रुसेल (Vrije Universiteit Brussel) का दार्शनिक क्लेमेन्ट भिडालले यो नयाँ सिद्धान्त प्रस्तुत गरेका हुन्। उनको अनुसन्धान पेपर अनुसार, विदेशी सभ्यताहरूले ब्रह्माण्डीय दूरीहरू निर्धारण गर्न आफ्नो तारा प्रणाली प्रयोग गरेको हुन सक्छ। यद्यपि, भिडालको यस्तो सिद्धान्त पूर्णतया काल्पनिक र अप्रमाणित मानिनेछ। तर भिडालको यो सिद्धान्तले ब्रह्माण्डको कुनै सभ्यताले उन्नत इन्जिनियरिङ प्रयोग गरेको हुनसक्ने सम्भावना निश्चित रूपमा बढाउँछ, जुन मानिसको कल्पनाभन्दा बाहिर छ।

भिडालले औंल्याएअनुसार, धेरैजसो ताराहरू एक्लो हुँदैनन् बरु बाइनरी प्रणालीहरूसँग सम्बन्धित छन्। यसको अर्थ हामीले सम्भावित कृत्रिम रूपमा द्रुत ताराहरूको आधा हराएको हुन सक्छ। ‘अझ स्पष्टरुपमा, बाइनरी प्रणालीहरूले तिनीहरूको एकल समकक्षहरूमा धेरै फाइदाहरू प्रदान गर्दछ,’ विडालले आफ्नो पेपरमा लेखे, जुन पीयर रिभ्यू गरिएको छैन वा वैज्ञानिक जर्नलमा प्रकाशित गरिएको छैन।

‘हाम्रो ग्यालेक्सीमा लगभग आधा ताराहरू बाइनरी प्रणालीहरूमा छन् जहाँ जीवन पनि विकास हुन सक्छ, हामी बाइनरी तारकीय इन्जिनको मोडेल प्रस्तुत गर्दछौं,’ उनले द स्पाइडर स्टेलर इन्जिन: अ फुल्ली स्टीरेबल एक्स्ट्राटेरेस्ट्रियल डिजाइन? (The Spider Stellar Engine: a Fully Steerable Extraterrestrial Design?) अनुसन्धान पत्रमा लेखेका छन्।

यो अध्ययन हालसालै ब्रिटिश इन्टरप्लेनेटरी सोसाइटीको जर्नलमा प्रकाशित भएको छ। लाइभसाइन्सको रिपोर्ट अनुसार, यो सिद्धान्त एक विचारमा आधारित छ। अर्थात्, एक तारामण्डलबाट अर्कोमा जानको लागि अन्तरिक्ष यान निर्माण गर्नुको सट्टा, विदेशी सभ्यताहरूले सम्पूर्ण तारा प्रणालीलाई नियन्त्रण गर्ने गरेको हुनसक्छ। न्युट्रोन तारा वा साना सहयात्री ताराहरूले उनीहरूलाई यो काममा मद्दत गरिरहेको हुन सक्छ। न्युट्रोन स्टारहरूमा अपार गुरुत्वाकर्षण हुन्छ। यीनीहरुलाई कुनै तारा प्रणालीलाई अगाडि बढाउन प्रयोग गर्न सकिन्छ।

आफ्नो सिद्धान्तको व्याख्या गर्दै, भिडालले ताराको सतहलाई विषम रूपमा तताउने वा यसको चुम्बकीय क्षेत्रसँग छेडछाड गर्दा यसले सामग्रीलाई एकै दिशामा फ्याँक्न थाल्ने लेखेका छन्। यसले एक बल सिर्जना गर्दछ जसले बाइनरी प्रणाली विपरीत दिशामा धकेल्न थाल्छ।

यसअघिनै, खगोलविद्हरूले हाइपर भेलोसिटी भएका ताराहरू पनि पहिचान गरेका छन्। यसमा पीएसआर जे०६१०-२१०० (PSR J0610-2100) र पीएसआर जे2043-१७११ (PSR J2043+1711) जस्ता पल्सर ताराहरू पनि समावेश छन्। यी ताराहरू धेरै उच्च गतिमा घुम्छन्। ती दुबै प्रणालीहरूमा महत्त्वपूर्ण प्रवेगहरू छन्, यद्यपि उनीहरुको यो गतिलाई उनीहरुको प्राकृतिक गुण मानिन्छ र तिनीहरू एलियन इन्जिनियरिङको कारणले हुने सम्भावना छैन, तर तिनीहरू थप अनुसन्धान गर्न लायक रहेको विडाल निष्कर्षमा पुग्छन्।

यो सम्भव छ कि विदेशी सभ्यताले यस्तो प्रविधि प्रयोग गरिरहेको छ जसबाट ताराहरूलाई सवारी साधनको रूपमा प्रयोग गर्न सकिन्छ।